دارودرماني يبوست در بارداري

دارودرمانی یبوست در بارداری بر اساس آخرین توصیه منابع بالینی:

?? فارماکوتراپی دیپیرو:

یبوست در بارداری شایع است و 25% زنان تا 40% آن را تجربه می کنند. خط اول درمان شامل آموزش فرد، فعالیت فیزیکی، افزایش مصرف فیبرهای غذایی و مایعات می باشد.

در صورت نیاز به درمان دارویی، استفاده از فیبرهای مکمل یا حجم دهنده های مدفوع (از جمله پسیلیوم، متیل سلولز) مناسب است.

- ملینهای اسموتیک شامل؛ پلی اتیلن گلیکول، لاکتولوز،سوربیتول و نمکهای حاوی سدیم و منیزیوم در بارداری به مدت کوتاه مدت و متناوب قابل استفاده هستند.

- برخی دستورالعملها ( ازجمله اکادمی متخصصین گوارش امریکا) پیشنهاد میکنند که پلی اتیلن گلیکول یک ملین ایده آل در بارداری ( مخصوصا در یبوست مزمن ) محسوب می شود.

- ملینهای محرک سنا و بیزاکودیل نیز میتوانند به صورت مصرف گهگاهی  ودر صورت نیاز مصرف شوند.

- از مصرف روغن کرچک و پارافین مایع باید در بارداری اجتناب شود زیرا علاوه بر تحریک انقباضات رحمی،باعث اختلال در جذب ویتامینهای محلول در چربی هم می شوند.

کتاب فارماکولوژی بالینی داروها در طول بارداری:

?? حجم دهنده های مدفوع شامل:

متیل سلولز، پسلیوم و برن پروسه نشده خط اول درمان یبوست بارداری هستند زیرا فاقد جذب سیستمیک در بارداری هستند و بنابراین ایمن در بارداری محسوب می شوند. مرور سیستمیک اخیر کاکرین شواهد آشکاری در استفاده از مکملهای فیبردار در درمان یبوست بارداری نشان داد.

??میلنهای اسموتیک:

 شامل سالینهای اسموتیک ( نمکهای سدیم و منیزیوم)، پلی اتیلن گلیکول، قندهای غیرقابل هضم ( لاکتولوز و سوربیتول ) هستند.

- منیزیوم سیترات در بارداری گروه B می باشد و منیزیوم هیدروکساید توسط سازمان غذاداروی امریکا در بارداری طبقه بندی نشده است ( No FDA Category ).

- سدیم فسفات هم گروه C می باشد.

- این داروها در درمان یبوست سریع عمل میکنند ولی باید متناوب و کوتاه مدت استفاده شوند و نباید بطور روزانه مصرف شوند.

- این داروها می توانند در مادر باعث احتباس سدیم شوند و بنابراین در خانمهای باردار دچار نارسایی کلیه یا بیماری قلبی، کنترااندیکه هستند.

- عوارض جانبی این داروها شامل؛ ناراحتیهای گوارشی، هایپرمنیزیومی و هایپوتانسیون می باشد.

لاکتولوز در بارداری گروه B و سوربیتول جز گروه C هست؛ این داروها در مدلهای حیوانی با اختلالات مادرزادی همراه نبودند ولی مطالعات انسانی محدود بودند.

پلی اتیلن گلیکول در بارداری گروه C هست که یک درمان انتخابی از سوی آکادمی متخصصین گوارش آمریکا ( AGA ) در درمان یبوست مزمن بارداری هست. این دارو معمولا خیلی خوب تحمل می شود.

در کل ملینهای اسموتیک نیز باید در مواقع لزوم و کوتاه مدت ( نه بطور مداوم ) در درمان یبوست استفاده شوند.

??ملینهای محرک: 

شامل مشتقات فنول فتالئین ( از جمله بیزاکودیل)، مشتقات آنتراکینونها ( سنا، آلوئه، کاسکارا، دانترون)، روغن کرچک هستند.

این داروها از حجم دهنده های مدفوع در درمان یبوست موثرتر ولی با عوارض جانبی بیشتری نیز همراهند.

بیزاکودیل در بارداری گروه C هست که از شایعترین عوارض آن میتوان به اختلالات الکترولیتی،از دست رفتن پتاسیم سرمی، وابستگی کولون، دردهای شکمی، تهوع استفراغ و اسهال اشاره کرد. یک مطالعه شامل 236 خانم باردار که در سه ماه اول از مشتقات فنول فتالئین استفاده کرده بودند، هیچ افزایشی از اختلالات جنینی یا نقص در تولد نشان نداد. 

بیزاکودیل در بارداری بطور کوتاه مدت و متناوب و مصرف بطور  گهگاهی قابل استفاده هست ( ولی خط اول درمان نیست ).

- سنا: در بارداری گروه C هست که در مطالعات با افزایش ریسک اختلالات مادرزادی و نقایص در تولد همراه نبوده است. از شایعترین عوارض آن : اختلالات الکترولیتی، از دست رفتن پتاسیم، وابستگی کولون، اسهال و دردهای شکمی و استفراغ و تهوع می باشد. سنا نیز همانند بیزاکودیل در بارداری بطور کوتاه مدت و متناوب و مصرف گهگاهی قابل استفاده است  و خط اول درمان یبوست در بارداری محسوب نمی شود.

روغن کرچک: از دسته ملینهای محرک هست که در بارداری گروه X محسوب میشود و بنابراین کنترااندیکه هست زیرا باعث انقباضات رحمی میشود و نیز باعث اختلال در جذب ویتامینهای محلول در چربی می شود. از جمله این ویتامینها میتوان به اختلال در جذب ویتامین K اشاره کرد که درنهایت روغن کرچک می تواند با اختلال در جذب این ویتامین باعث هایپوپروتروبینمی و هموراژی در نوزاد می شود.

??ملینهای نرم کننده:

- دوکوزیت سدیم: جز گروه C هست و بطور وسیع در بارداری استفاده می شود ولی مطالعات در مورد اثر بخشی آن در بارداری محدود هست. این دارو یک سورفاکتانت غیریونی هست که باعث ایجاد نفوذ مایعات به مدفوع میشود و آنرا نرم می کند.

- پارافین مایع ( Mineral oil ): در بارداری گروه X محسوب میشود که مانند روغن کرچک کنترااندیکه در بارداری می باشد زیرا علاوه بر تحریک انقباضات رحمی باعث اختلال در جذب ویتامینهای محلول در چربی نیز می شود.

Clinical Pharmacology During Pregnancy 2017.

کلمات کلیدی : مقالات علمی