بنفوتيامين و ديابت

   بنفوتیامین  و دیابت

در بیماران دیابتی، گلوکز اضافه باعث تقویت مسیری می شود که به تولید ملکول UDPGIcNAc می گردد و این ملکول باعث تحول عوامل ضروری برای عملکرد طبیعی سلول خواهد شددر نتیجه موجب آسیب سلولی و افزایش استرس اکسیداتیو می باشد.

بنفوتیامین مشتق تیامین است و به تیامین پیروفسفات تبدیل می شود که کوفاکتورآنزیمی است که فعالیت آن نقش مهمی در مهار عوارض عروقی دیابت دارد.

اولین بار در مقادیر کم در سیر، پیاز و تره فرنگی (آلیوم) یافت شد و لذا در گروه آلیتیامین دسته بندی شد.

.جذب این مکمل از مکملهای خود تیامین چندین برابر بیشتر است

تجویز خوراکی این دارو در بیماران با دیابت نوع 1، استرس اکسیداتیو و میکروآلبومینوری را کاهش داده است.

Diabetologia. 2008;51(10):1930.