داروهاي ضدسرفه (anti_tussive)

داروهاي ضدسرفه(anti_tussive)

اين داروها با اثر بر مرکز سرفه در مغز، سرفه را سرکوب مي کنند. علي رغم استفاده گسترده، داده هاي مربوط به اثربخشي اين داروها اندک است  .

دکسترومتورفان، کدئين، نارکوتيک هايي هستند که به اين منظور مورد استفاده قرار مي گيرند. کلوبوتينول نيز مشابه اين داروها مرکز سرفه را سرکوب مي کند و به دليل عارضه افزايش فاصله QT استفاده از آن بسيار محدود شده است گاباپنتين و پرگابالين نيز به صورتoff-label  l  در سرفه هاي مقاوم به درمان هاي ديگر تجويز مي شود  .

اين داروها براي سرفه هاي خشک و بدون خلط مناسب هستند و استفاده از آن ها در سرفه هاي خلط دار، نه تنها بي اثر بوده بلکه با ممانعت از خروج ترشحات تنفسي، وضعيت بيماري را بدتر مي کند  .

سرفه مزمن به سرفه اي اطلاق مي شود که بيش از 8 هفته طول بکشد. در ابتدا براي درمان اين سرفه، بايد از فاکتور هاي محيطي محرک سرفه اجتناب شود  .

موثرترين درمان علامتي سرفه آلرژيک گلوکوکورتيکوئيد هاي اينترانازال مانند فلوتيکازون هستند که اثر سريع و پروفايل عوارض جانبي مناسبي دارند. در صورت پاسخ دهي، درمان بايد 3 ماه ادامه يابد  .

از ديگر درمان ها مي توان به آنتي_هيستامين در رينيت هاي آلرژيك با  UACS* با آتوپي يا سابقه خانوادگي مثبت براي آتوپي، اشاره نمود. آنتي هيستامين هاي نسل اول مانند ديفن هيدرامين و نسل دوم مانند فکسوفنادين. تاثير نسل اول بر سرفه بارزتر است اما عارضه خواب آلودگي اين داروها بايد مورد توجه قرار گيرد. به فرم هاي خوراکي مانند شربت ديفن هيدرامين و اسپري تنفسي مانند اسپري آزلاستين وجود دارند.

همچنين در سرفه هاي بدنبال آلرژي يا آسم، مي توان به آنتي کولينرژيک ها به فرم اسپري تنفسي مانند ايپراتروپيوم، ضداحتقان هاي خوراکي مانند سودوافدرين، آنتاگونيست هاي لوکوترين مانند مونته لوکاست نيز اشاره نمود.